siostrzyczkiJedynak ma możliwość rozkoszowania się szczególnymi stosunkami z rodzicami. Ma całą ich uwagę i miłość dla siebie, i nie musi się dzielić z rodzeństwem. To skupienie wyłącznie na sobie niezwykle intensywnych uczuć obojga rodziców, ich troski i oczekiwania, mogą stanowić dla jedynego dziecka duże obciążenie. W którymś momencie rodzice decydują się na kolejne dziecko…

W wielu rodzinach przerwa miedzy pierwszym a drugim dzieckiem (albo miedzy drugim a trzecim) wynosi około dwóch lat. Rodzice często uważają, że dwa lata to wystarczająco, by pierwsze dziecko okrzepło i zaczęło się usamodzielniać, a zarazem nie za dużo, by w przyszłości dzieci mogły być dla siebie partnerami i towarzyszami.

Następna ciąża mamy

Maluch w wieku, gdy rośnie jego wyczulenie na innych ludzi, szybko zauważa, że mama jest podekscytowana czymś nowym już wtedy, gdy ciąża nie jest jeszcze widoczna. Z upływem czasu na kolanach mamy będzie mało miejsca i dziecko poczuje się odsunięte na bok, zanim jeszcze niemowlę się urodzi. Kiedy dziecko przestanie radzić sobie z zaistniałą sytuacją, będzie szukało pocieszenia np. u babci. Zadaniem rodziców jest zrozumieć dziecko, czyli to, że jest mu przykro, i pomóc uzewnętrznić swoje uczucia. W opisywanym okresie mogą wystąpić u dziecka napady złości, problemy ze snem, jedzeniem, zniszczenie ulubionej zabawki, a nawet cofnięcie się treningu czystości. W taki sposób nasze dziecko może wyrażać swoje emocje. Rozmowa o zbliżającym się porodzie, przeprowadzona w sposób zrozumiały dla dziecka i wyjaśniająca, jak będzie wyglądała opieka na młodszym maluszkiem, pomoże mu odczuć, że też bierze w tym udział oraz że jego pozycja w rodzinie nie jest zagrożona.

Rodzeństwo – zazdrość

Młodsze rodzeństwo zazwyczaj podziwia starsze i chce wszystko robić tak, jak starszy brat czy siostra. Takie dążenie młodszego rodzeństwa przyśpiesza jego rozwój. Rodzeństwo zazwyczaj bawi się razem do momentu, kiedy nie nastąpi sprzeczka o jakąś zabawkę. Starsze dziecko uważa, że zabawka należy do niego, gdyż dostało je jako pierwsze, natomiast młodsze zazwyczaj krytykuje to stwierdzeniem, że lala też jej. To strasznie złości starsze dziecko, bo zazwyczaj myśli, że jej młodsze rodzeństwo przywłaszczy sobie wszystko, także jego osiągnięcia. Starsze dziecko zawsze może dokuczyć młodszym mówiąc, że nie potrafi robić tego, co ono, np. tańczyć, skakać na jednej nodze. Jeśli młodsze nie potrafi robić tego, co starsze najczęściej biegnie do mamy, aby jej się wyżalić lub po prostu przytulić.

Rodzeństwo – wsparcie

Siostry i bracia to towarzysze i sojusznicy, razem można wszystko. Kiedy mama Oli i Ewy przyłapała je w łazience, malujących się jej kosmetykami, zaczęła strofować starszą Olę. Na to młodsza Ewa powiedziała wojowniczo: nie krzycz na moją siostrę. Do dziś rodzeństwo często darzy się przyjaźnią i wzajemnym wsparciem. Osobom, które mają rodzeństwo, w dalszym życiu jest lepiej i nie czują się samotni, tak jak jedynacy. Gdy kiedyś zabraknie rodziców, zawsze zostaje nam brat lub siostra, która pomoże przeżyć ciężki okres, będzie wsparciem, a w razie nieszczęścia pomoże. Natomiast jedynak jest zdany sam na siebie.