Droga NeokatechumenalnaWasze działanie apostolskie dąży do umiejscowienia się w sercu Kościoła, w całkowitej zgodności z jego dyrektywami i w jedności z Kościołami partykularnymi, w których będziecie działać, doceniając w pełni bogactwo charyzmatów, jakie Bóg wzbudził wśród waszych inicjatorów   - powiedział o Drodze Neokatechumenalnej  Ojciec Święty Benedykt XVI.          

Wspólnota dla każdego
Lekarz, dziennikarka,  muzyk,  dyrektor banku, fryzjer, sprzątaczka, rolnik, były bezrobotny   we wspólnocie znaleźli swoja drogę. Wspomagają się, wspierają, napominają się i modlą za siebie. Czują się jak rodzina, w której każdy jest ważny i wymaga nie tylko modlitewnego wsparcia, ale także poświęcenia uwagi. Trafiają tu ludzie z różnych kręgów społecznych, z różnymi zawodami i z różną przeszłością. Dzieje się tak dlatego, ze wspólnota jest otwarta dla każdego. 
Nie stawiamy nikomu, kto jest zainteresowany Drogą Neokatechumenalną żadnych ograniczeń - mówi ksiądz Leonard Poloch, opiekujący się wspólnotą działającą przy parafii pod wezwaniem Najświętszego Zbawiciela przy ulicy Fredry w Poznaniu.  Nasza wspólnota liczy ponad trzystu członków, każdy z nich musi przejść przez różne etapy, które kończą się Chrztem Świętym w jednej z Bazylik w Rzymie i wręczeniem Różańca Świętego w Loretto. Niektórzy podążają tą drogą już około dwudziestu lat, bo od tylu lat jesteśmy obecni w parafii, a końca jeszcze nie widać. Nie ma u nas stopni, a każdy członek wspólnoty dokładnie wie, co ma robić.

Droga na dzisiejsze czasy 
Czym jest Neokatechumenat? To droga  poświęcona formacji  osób dorosłych i starszej młodzieży. Została zainicjowana przez hiszpańskiego malarza Kiko Argüello wspólnie z Carmen Hernández i Mario Pezzi w 1964, w czasach rządów generała Franco.  Duży wpływ na jej powstanie miał  Sobór Watykański II, który podkreślał potrzebę odpowiedzi Kościoła na zmiany społeczne XIX i XX wieku, w szczególności na sekularyzację, ze szczególną troską poprzez tworzenie wspólnot. Bardzo ważną przesłanką był także  powrót do nauczania wczesnego chrześcijaństwa. W 1990 roku Jan Paweł II uznał  Drogę Neokatechumenalną  jako itinerarium formacji katolickiej, o dużej wadze społecznej.  Ze względu na to, że wspólnotach neokatechumenalnych rodzi się wiele powołań do stanu kapłańskiego ten sam papież zaaprobował stworzenie seminarium misyjnego specjalnie dla powołań ze wspólnot. Pierwsze  pod nazwą Redemptoris Mater, powstało w 1988 roku w Rzymie. W Polsce  istnieje jedno Archidiecezjalne Seminarium Misyjne Redemptoris Mater w Warszawie, kolejne powstanie  w Krakowie.

Eucharystia
W Neokatechumenacie w sposób szczególny przyjmowana jest Eucharystia. W grudniu 2008 roku Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wydała opinię  sposobu przyjmowania Komunii Świętej przez celebransa, przypominając o konieczności zachowania odpowiedniej kolejności: komunię pod obiema postaciami przyjmował najpierw celebrans. Przy przyjmowaniu Ciała Pańskiego, co prawda, gdy sprawuje jeden celebrans, to najpierw rozdaje je, w celu adoracji, na ręce wiernych. Ci jednak czekają z przyjęciem komunii do czasu aż celebrans  przyjmie ją pierwszy. Gdy koncelebrują inni prezbiterzy, którzy rozdają komunię wiernym, najpierw przynoszą Ciało Pańskie do głównego celebransa. Krew Pańską zaś najpierw spożywa celebrans, a następnie udziela jej wiernym. W taki sposób przyjmowano Komunię Świętą w czasie uroczystej Eucharystii, której przewodniczył prefekt kongregacji do spraw liturgii kardynał Antonio Cañizares Llovera  w międzynarodowym centrum Drogi Neokatechumenalnej w Porto San Giorgio k. Ankony, celebrowanej z okazji czterdziestolecia  wspólnoty. Członkowie wspólnoty zamiast opłatka spożywają prawdziwy chleb, który sami wypiekają.
Parafialny Neokatechumenat
Inicjatorzy Drogi Neokatechumenalnej od początku podkreślali znaczenie posłuszeństwa Kościołowi, wyrażanego w praktyce poprzez posłuszeństwo Papieżowi oraz biskupom lokalnym. Ich zgoda jest warunkiem rozpoczęcia głoszenia katechez w danej diecezji. Wszelkie szczegóły dotyczące treści katechez, poszczególnych etapów Drogi Neokatechumenalnej, form celebracji liturgii są szczegółowo uzgadniane z Papieżem oraz odpowiednimi kongregacjami (do spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, do spraw Doktryny Wiary)  i zapisywane w oficjalnych dokumentach Stolicy Apostolskiej. Wspólnoty powstają przy parafiach, pod warunkiem, że ich proboszczowie wyrażą zgodę.