Franciszkańska wspólnota Porcjunkula
- Aurelia Pawlak
- Wspólnoty
- Odsłony: 4716
„Dobry Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego pokoju, abyśmy siali miłość tam, gdzie panuje nienawiść; Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda; Jedność tam, gdzie panuje zwątpienie; Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz; Światło tam, gdzie panuje mrok; Radość tam, gdzie panuje smutek.
Spraw abyśmy mogli, nie tyle szukać pociechy, co pociechę dawać; Nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć; Nie tyle szukać miłości, co kochać; Albowiem dając, otrzymujemy; Wybaczając, zyskujemy przebaczenie, a umierając, rodzimy się do wiecznego życia”
motto Franciszkańskiej Wspólnoty Porcjunkula
Pomysł założenia klasztoru Franciszkanów w Poznaniu zrodził się w XVI wieku. Jego realizację rozpoczęto od poszukania odpowiedniego miejsca. Początkowo rozważano tereny na podzamczu, ale po różnych zawirowaniach i protestach Franciszkanie zakupili niewielką kamienicę i postanowili przenieść się na Groblę, gdzie wzniesiono niewielki kościół. Od początku jego istnienia dbano o odpowiedni wystrój i symbolikę świątyni. Świadczy o tym, cudowny obraz Maryi, umieszczony w bogatej ornamentalnej ramie powstałej z połączenia formy róży i gwiazdy. Z boków ujmują go malowane wizerunki rodziców Marii świętego Joachima i świętej Anny. Gdy obraz jest zasuwany pojawiają się obrazy świętego Józefa i świętego Jana Ewangelisty, ziemskich opiekunów Niepokalanej, a z boków wizerunki świętego Franciszka i Antoniego. Odpowiednie oświetlenie, muzyka i ruch stwarza niepowtarzalną podniosłą atmosferę. Obraz Matki Boskiej nadal otaczany jest wielką czcią, o czym świadczy określenie go Matką Boską Łaskawą, a obecnie Matką Boską w Cudy Wielmożną lub Panią Poznania.
Przy Franciszkanach działa wspólnota akademicka Porcjunkula, gromadząca grupy studentów poznańskich uczelni, a także osoby po studiach i kręgi małżeństw wywodzące się z ruchu akademickiego. Porcjunkula to kaplica pod wezwaniem Matki Bożej Anielskiej, którą święty Franciszek otrzymał w darze od benedyktynów i odbudował własnymi rękami. Celem działania wspólnoty jest odkrywanie Chrystusa poprzez martyrię, czyli świadectwo życia poszukującego Boga, formację przez słowo, naukę, sztukę, piękno oraz Diakonię Wolontariatu, czyli posługę starszym, ubogim. Natomiast Diakonia Modlitwy to posługa modlitewna dla wspierania wspólnoty, jej działań oraz poszczególnych osób. Konkretna posługa to codzienna osobista modlitwa w intencjach powierzonych przez wspólnotę, raz w miesiącu wspólne dziękczynienie Bogu za owoce modlitw podczas Adoracji Najświętszego Sakramentu. Członkiem Diakonii może zostać każdy, kto zadeklaruje chęć codziennej modlitwy w wyznaczonych intencjach oraz zobowiąże się do trwania w stanie łaski uświęcającej.
Członkowie wspólnoty wpadli na pomysł wydania kalendarza i sami wykonali zdjęcia Sanktuarium Matki Bożej w Cudy Wielmożnej Pani Poznania. W niezwykły sposób wyeksponowano piękno poznańskiej świątyni po niedawnej renowacji. W kościele szczególną czcią otaczany jest uwidoczniony na zdjęciach kalendarza obraz Matki Bożej w Cudy Wielmożnej. To niewielki wizerunek Maryjny, który w 1968 roku otrzymał papieskie korony nałożone przez Prymasa Stefana Wyszyńskiego, kardynała Karola Wojtyłę i arcybiskupa Antoniego Baraniaka. W kalendarzu wyeksponowano elementy architektoniczne barokowej świątyni, a także wydarzenia liturgiczne odbywające się w kościele.
Poza tym uczestnicy Porcjunkuli po Mszy Świętej schodzą się do salki, gdzie między innymi rozważa się Pismo Święte, zadaje pytani duszpasterzowi i prowadzi długie rozmowy. Dużą popularnością cieszą się wyprawy w różne zakątki świata, a także kameralne spotkania w przyjacielskim gronie. Organizowane są nabożeństwa Tranzitus, budowa szopki i Grobu Pańskiego, wyjazdy na dni skupienia do Szamotuł, modlitwy w duchu Taizé.