mat„Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka; jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu Kościoła; jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca”.

(Jan Paweł II)

Żywy Różaniec to prywatne stowarzyszenie wiernych o charakterze modlitewnym i formacyjnym. To największa wspólnota modlitwy, działająca na terenie całej Polski. Zasadniczym obowiązkiem członków jest zapisanie imienia w Księdze i odmawianie codziennie jednej dziesiątki różańca, udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych, częste przystępowanie do sakramentów świętych oraz udział w uroczystościach i świętach ku czci Matki Bożej, rozszerzanie czci Maryi przykładem własnego życia i działalnością apostolską oraz odważne stawanie w obronie wiary, Kościoła i wartości chrześcijańskich.

Skąd się wzięły wspólnoty Żywego Różańca? Założycielką była Paulina Jaricot, która w 1826 roku w Lyonie stwierdziła, że przecież każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątkę różańca, czyli jedną tajemnicę. Paulina Jaricot zaczęła organizować piętnastoosobowe grupy, nazwane później Żywymi Różami. Każda z osób tworzących piętnastkę zobowiązywała się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają codziennie cały Różaniec. Jest to wieniec różany składany u stóp Królowej. Nieodmówienie tajemnicy nie oznacza grzechu, a utratę zasługi. Dzieło  Pauliny Jaricot zyskało aprobatę  wielu biskupów oraz papieża Grzegorza XVI, który  wydał dokument uznał  stowarzyszenie. Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił się w całej Francji, a potem na świecie.

Osoby należące do wspólnoty żyją według Ewangelii, która jest fundamentem i źródłem życia chrześcijańskiego. Różaniec stanowi modlitwę ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską i Pozdrowienie Anielskie oraz ewangeliczne tajemnice odkupienia. Z tego powodu Różaniec nazywamy streszczeniem lub zbiorem najważniejszych prawd Ewangelii.

Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami osiem razy w roku czyli w dniu przyjęcia do Żywego Różańca, Narodzenia Pana Jezusa (25 XII), Ofiarowania Pańskiego (2 II), Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III), Zmartwychwstania Pańskiego (zgodnie z kalendarzem liturgicznym), Wniebowzięcia Matki Bożej (15 VIII), w święto Królowej Różańca świętego  oraz Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 XII). Raz w miesiącu, zwykle w pierwszą niedzielę, członkowie Żywego Różańca dokonują zmiany tajemnic różańcowych. Istnieje podwójny system zmiany tajemnic, mianowicie przez losowanie i przez ciągłą kolejność tajemnic. Drugi system jest praktyczniejszy, ponieważ z góry wiadomo, jaką tajemnicę otrzyma się w następnym miesiącu, zachowany jest większy porządek i łatwiej jest nauczyć się wszystkich tajemnic.

 

Aurelia Pawlak