2 lutego - Święto Ofiarowania Pańskiego
- Anna Dąbrowska-Zajda
- Od święta
- Odsłony: 6461
2 lutego obchodzimy święto Ofiarowania Pana Jezusa w świątyni jerozolimskiej. Święto to ma również charakter maryjny. Tego dnia czcimy Matkę Bożą Gromniczną. Dzień 2 lutego Kościół powszechny ustanowił także Światowym Dniem Życia Konsekrowanego.
Na kanwie Ewangelii
W Ewangelii św. Łukasza (2, 21-38) czytamy opis przyniesienia Jezusa do świątyni jerozolimskiej przez Maryję i Józefa. Zgodnie z Prawem Mojżeszowym po 40 dniach od urodzenia przychodzą do świątyni z Jezusem, bowiem każdy pierworodny syn u Żydów uważany był za własność Jahwe. Należało złożyć dziecko w ręce kapłana i wykupić je za symboliczną opłatę 5 syklów. Z obrzędem ofiarowania dziecka i wykupu pierworodnego łączyła się też ceremonia „oczyszczenia” matki. Kobieta zobowiązana była do złożenia ofiary przebłagalnej z baranka, albo ofiarę ubogich, czyli: pary synogarlic lub gołębi. Maryja, Niepokalanie Poczęta wypełniając ten przepis daje tutaj wyraz swej pokory. Złożyła ofiarę najuboższych: parę synogarlic. Warto chwilę pomedytować nad tym wydarzeniem; Bóg wybrał dla swego Syna ubogich rodziców, skromne warunki bytowania. Jakże one kontrastują z dziś, z rozmaitymi roszczeniami dzieci wobec rodziców. Czy jako rodzic ofiarowujesz - powierzasz codziennie swoje dzieci Bogu? Czy rodzicielskim znakiem krzyża na czole błogosławisz je?
Spotykamy też świadków ofiarowania Jezusa. Są nimi: prorokini Anna i starzec Symeon, którzy doświadczają radości wypełnienia obietnicy - oto przed śmiercią oczy ich ujrzały Zbawiciela, Mesjasza. Jak w swoim kantyku mówi Symeon: „Teraz o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów; światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego Izraela” (Łk 2, 29-32). Prośmy Maryję, by coraz więcej ludzi przyjmowało Jezusa - Światło do swojego serca; by pozwoliło Mu rozpraszać mroki życiowych ciemności.
Wczytajmy się w kolejne słowa Symeona: „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoja duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”. (Łk 2, 34-35) – to niejako wprowadzenie Maryi w szczegóły planu zbawienia, zapowiedź najboleśniejszego miecza, który przeszyje Jej serce na Golgocie i za każdym razem, kiedy Jezus będzie znakiem sprzeciwu. Prośmy Maryję, by nie ulegać tchórzostwu, by nie poddawać się „świętemu spokojowi”, by nie przyzwyczaić się do zła, ale mieć odwagę, by zło nazywać złem, aby na wzór Jezusa być znakiem sprzeciwu i światłem dla świata.
Wczoraj i dziś
Początki obchodów święta Ofiarowania Pana Jezusa w jerozolimskiej świątyni znajdujemy w Jerozolimie w IV wieku, czyli zaraz po ustaniu prześladowań. Na pamiątkę słów wypowiedzianych przez starca Symeona, który nazwał Chrystusa „światłem na oświecenie pogan” (Łk 2, 32) święto Ofiarowania szczególnie uwypukla symbolikę światła. Światło, płomień świec symbolizuje Jezusa – Światłość świata; towarzyszyło obchodom tego święta niemal od początku. Według podania, procesja z zapalonymi świecami była znana w Rzymie w czasach papieża św. Gelezjusza I w 492 r., a z całą pewnością w wieku X. Natomiast obrzęd poświęcania świec znany jest od X wieku.
Święto Ofiarowania Pana Jezusa w świątyni nabrało także wymiaru maryjnego. Uroczysty charakter ma to święto szczególnie w Polsce. Tego dnia czczona jest Matka Boża Gromniczna. Maryja jawi się jako ta, która sprowadziła na ziemię niebiańskie Światło, która nas tym Światłem broni, osłania od wszelkiego Zła. Dlatego też, zwłaszcza w niebezpieczeństwie klęsk i grożącej śmierci, często brano do ręki gromnice,. Znany jest zwyczaj, na wsiach wciąż jeszcze kultywowany, że w czasie burzy stawia się w oknach gromnice poświęcone w Święto Ofiarowania. Jest to swoisty akt oddania się pod opiekę Matki Bożej Gromnicznej i prośba o ochronę przed kataklizmami. Gromnicę wkłada się też w dłonie konającym, aby ochronić ich przed napaścią złych duchów.
W tradycji polskiej, wraz ze świętem Matki Bożej Gromnicznej, kończy się okres śpiewania kolęd, wystawiania szopek, żłóbków i choinek. Kościół powszechny 2 lutego (od 1997 r.) obchodzi ustanowiony przez bł. Jana Pawła II Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. W tym roku obchodzimy XVI Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, któremu towarzyszą słowa nawiązujące do hasła roku duszpasterskiego: „Życie konsekrowane w Kościele, naszym domu”.