Posypiemy głowy popiołem

„Jezus powiedział do swoich uczniów: „Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli;inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili.

Zaprawdę powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie”.

Ewangelia według Świętego Mateusza

Środa Popielcowa rozpoczyna w Kościele Katolickim okres Wielkiego Postu, który trwa czterdzieści dni. To czas przeznaczony na pokutę, zastanowienie się nad swoim życiem, poprawę i przygotowanie do godnego przeżycia Świąt Wielkanocnych. Podczas wszystkich Mszy Świętych odbywających się w Środę Popielcową kapłani posypują głowy wiernych popiołem wypowiadając słowa: „pamiętaj człowiecze, że prochem jesteś i w proch się obrócisz”. Popiół do posypywania głów pochodzi ze spalonych palm święconych w Niedzielę Palmową z poprzedniego roku. W Środę Popielcową obowiązuje post ścisły. Z przekazów historycznych wynika, że  Okres Wielkiego Postu wiąże się z różnymi tradycjami i obyczajami. W dawnych czasach podawało się potrawy nieokraszone tłuszczem,  śledzie bez śmietany, ugotowane ziemniaki. Nie słodzono napojów i nie wypiekano ciast. Nie urządzano przyjęć, zabaw, rodzinnych uroczystości. Dzisiaj Kościół zaleca wiernym  praktyki pokutne polegające na poście, modlitwie i jałmużnie. Liturgia Wielkiego Postu jest  bardzo spokojna i skromna.  Szaty liturgiczne są w kolorze fioletowym. Nie wolno przyozdabiać ołtarza kwiatami, zaś gra na organach jest bardzo oszczędna. Z rzadka także odzywają się dzwony. Okres Wielkiego Postu to również wpisane w kościelny kalendarz nabożeństwa. Do nich należy między innymi Droga Krzyżowa. Nabożeństwo to upamiętnia przejście ulicami Jerozolimy Chrystusa, niosącego krzyż. Celebracja drogi krzyżowej polega na rozważaniu Męki Pańskiej z jednoczesnym przemierzaniem symbolicznej trasy, którą wytycza czternaście stacji obrazujących poszczególne zdarzenia. Kolejność i liczbę stacji jerozolimskich ustalono dopiero w XVIII stuleciu. Droga krzyżowa zawsze jest odprawiana w piątki.
Kolejnym nabożeństwem są Gorzkie Żale na które kapłani zapraszają w każdą niedzielę wielkopostną. Mają one   polskie korzenie, bowiem powstały  pod  wpływem średniowiecznych misteriów pasyjnych. Teksty Gorzkich Żalów stworzył ksiądz Wawrzyniec Stanisław Benik ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy świętego Wincentego a Paulo.
Wielki Post to czas w którym odbywają się rekolekcje i przedstawienia misteryjne. Warto wziąć udział w takich w rekolekcjach, bo to doskonały czas zastanowienia się nad sobą i nad swoim życiem. Można zatrzymać się na chwilę, wyciszyć i pomyśleć. Biorą w nich udział duchowni oraz świeccy. Dzięki dobrze odbytym rekolekcjom stajemy się lepsi.  Są one potrzebne nie tylko po to, by oczyścić swoja duszę, ale „załatwić” wiele spraw  z Bogiem. A także poprawić relacje ze współmałżonkiem, z rodzicami, z dziećmi, przyjaciółmi, znajomymi i współpracownikami.