Jasna Góra (fot. Zbigniew Nowak, fotolia.com)JESTEM PRZY TOBIE, PAMIĘTAM, CZUWAM!

Od kilkudziesięciu lat, każdego dnia o godz. 21 płyną modlitwy do Matki Bożej Królowej Polski. Modlą się ojcowie paulini, modlą się pielgrzymi z całego świata. Proszą Jasnogórską Matkę o wstawiennictwo do Pana w intencjach Kościoła, Polski i swoich własnych. Na modlitwę wzywają dzwony jasnogórskie, głoszą miastu – a od czasu transmisji apelu przez Radio Jasna Góra, Radio Maryja i TV Trwam, również całemu światu – że Czarna Madonna czeka na każdego z nas.

Historia
4 listopada 1918 r. polscy żołnierze z 22 pułku piechoty, dowodzeni przez ppor. Artura Wiśniewskiego, wyzwolili Jasną Górę spod okupacji austriackiej. O godz. 21.15 stanęli wraz z paulinami przed Cudownym Obrazem Matki Bożej, Królowej Polski, dziękując za wolność odzyskiwaną po 123 latach zaborów.

Rok 1934. Pilot Władysław Polesiński jest człowiekiem racjonalnym. Nie ma zbyt dużo czasu na myślenie o Bogu. Właśnie wykonuje lot próbny, kiedy otrzymuje rozkaz zniżenia i natychmiastowego lądowania. Ląduje szczęśliwie. Ledwo opuszcza samolot, ten eksploduje. Patrzy na zegarek – jest godzina 21.00. Po powrocie do domu słyszy od żony, że właśnie o tej godzinie polecała go w modlitwie Matce Bożej. Od tego dnia kpt. Polesiński jest wiernym synem Bożym. Zakłada wśród oficerów organizację Krzyż i Miecz, której członkowie codziennie o godz. 21.00 modlą się przed wizerunkiem Matki Bożej Jasnogórskiej.
Modlitwa ta przetrwała także czas niemieckiej okupacji. Wśród młodzieży akademickiej szerzyli ją ojcowie jezuici – moderatorzy Sodalicji Mariańskiej. Na Jasnej Górze skupiał wiernych przed Cudownym Obrazem paulin o. Polikarp Sawicki. Według źródeł historycznych, w 1942 r., w obozie koncentracyjnym w Dachau, pod przewodnictwem bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego powstała wspólnota młodych. Jej członkowie codziennie spotykali się duchowo o godz. 21.00 przed Matką Bożą.

Pierwszy Apel
25 września 1953 r. zostaje aresztowany sługa Boży prymas Stefan Wyszyński. Paulini z Jasnej Góry, wspólnie z członkiniami Prymasowskiego Instytutu Maryjnego myślą, jak zjednoczyć i zmobilizować naród do modlitwy o uwolnienie Prymasa Polski. Pada myśl, żeby upowszechnić ideę modlitwy apelowej.
8 grudnia 1854 r. papież Pius IX ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Na stulecie tego wydarzenia papież Pius XII ogłosił Maryjny Rok Jubileuszowy od 8 grudnia 1953 r. do 8 grudnia 1954 r. Na Jasnej Górze rozpoczęto go śpiewem nieszporów w bazylice. Przewodniczył im ordynariusz diecezji bp. Zdzisław Goliński. Kazanie głosił ówczesny przeor jasnogórski o. Jerzy Tomziński. Na zakończenie przeor powiedział: „Staniemy wszyscy do Jasnogórskiego Apelu. Codziennie o godzinie 9 wieczorem przeniesiemy się myślą i modlitwą na Jasną Górę do kaplicy Cudownego Obrazu. Wszyscy, jak nas jest przeszło trzydzieści milionów Polaków na całym świecie, wszyscy o jednej godzinie, gdziekolwiek będziemy – czy w pracy, czy na ulicy, czy w kinie, czy na zabawie; wszyscy zbratani jedną myślą, jednym polskim sercem. Staniemy przy naszej Pani i Królowej, przy Matce i Pocieszycielce, aby prosić, żebrać za Polskę, za naród”. Tego wieczoru o godz. 21.00 na Jasnej Górze wiernych nie było. Przed Cudownym Obrazem Matki Bożej stało trzech paulinów: o. Aleksander Rumiński, o. Teofil Krauze – kustosz Bazyliki i o. Jerzy Tomziński – przeor klasztoru oraz Maria Okońska z towarzyszką – obie z Instytutu Prymasowskiego. 8 grudnia 1953 r. odmówili i odśpiewali pierwszy Apel Jasnogórski. Później Prymas Tysiąclecia, kard. Stefan Wyszyński, niejednokrotnie osobiście przewodził modlitwie Apelowej na Jasnej Górze.

Modlitwa
Apel składa się ze śpiewu Bogurodzica, antyfony Maryjo, Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam śpiewanej trzykrotnie, refleksji religijnej, modlitw w intencji aktualnych potrzeb Narodu i Kościoła i w intencjach zgromadzonych pielgrzymów, tajemnicy różańca i antyfony Pod Twoją Obronę.
Na życzenie i prośbę ostatnich papieży, począwszy od Jana XXIII, dołącza się również Zdrowaś Maryjo w intencji Ojca Świętego. Na zakończenie błogosławieństwa udziela biskup lub kapłan przewodniczący Apelowi. Zwieńczeniem nabożeństwa jest pieśń maryjna (przeważnie Z dawna Polski Tyś Królową). Modlitwę Apelową rozpoczyna najczęściej odsłonięcie Cudownego Obrazu Matki Bożej. Jeżeli po Apelu nie ma nocnego czuwania, kończy ją Jego zasłonięcie.

Jan Paweł II w specjalnym liście, wydanym z okazji 50-lecia powstania modlitwy apelowej, pisał, m.in.: „Stale powtarzam tę modlitwę, zanosząc przed oblicze Czarnej Madonny wszystkie sprawy Polski, świata i Kościoła na całym okręgu ziemi”. Warto przypomnieć, że kres ziemskiej wędrówki Jana Pawła II nastąpił o godz. 21.37, w czasie odprawianego przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Apelu Jasnogórskiego.