Fatima-2Niepokalane Serce Maryi to najskuteczniejsza Boża broń przeciwko złu. Z trójki dzieci Łucja otrzymała specjalne zadanie szerzenia nabożeństwa do Niepokalanego Serca:

Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewierności stale ranią. Przynajmniej ty staraj się nieść mi radość i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy odprawią pierwsze soboty. Dlaczego pięć sobót wynagradzających? Bo jest pięć rodzajów zniewag, którymi ludzie obrażają Niepokalane Serce Maryi, a są to: zniewagi przeciw Niepokalanemu Poczęciu, przeciw Dziewictwu, przeciw Jej Bożemu Macierzyństwu oraz obelgi, przez które usiłuje się wpoić w serca dzieci obojętność, wzgardę, a nawet nienawiść wobec Matki Bożej, bluźnierstwa, które znieważają Maryję w Jej świętych wizerunkach.

Warunki:

1. Pięć, kolejnych pierwszych sobót.

2. Spowiedź św. w intencji wynagradzającej. Można się wyspowiadać w pierwszą sobotę lub wcześniej. Spowiedź (już w czasie przygotowania) ofiaruj w intencji wynagrodzenia za zniewagi przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi.

2. Komunia św. w pierwszą sobotę miesiąca. Przyjęcie Ciała Chrystusa należy ofiarować w intencji wynagrodzenia zniewag Niepokalanemu Sercu Maryi.

3. Różaniec wynagradzający w pierwszą sobotę miesiąca. Należy odmówić 5 tajemnic dowolnej części Różańca. Po każdym dziesiątku wypowiadając fatimski akt wynagrodzenia: O mój Jezu...

4. 15 minut towarzyszenia Maryi w pierwszą sobotę

Jest to towarzyszenie Matce Bożej przez 15 minut i przejście z Nią przez tajemnice Różańca bez jego odmawiania. Można rozmyślać z Matką Bożą o wszystkich tajemnicach, albo o jednej lub kilku wybranych. Rozważanie można zakończyć, np. Aktem zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi.

Akt zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi

Niepokalana Matko Jezusa i Matko moja – Maryjo, Królowo Polski! Biorąc za wzór błogosławionego  Jana Pawła II mówię dziś: cały jestem Twój. Twojemu Niepokalanemu Sercu zawierzam całego siebie, wszystko czym jestem; mój umysł, serce, wolę, ciało, zmysły, emocje, pamięć, zranienia, słabości, moją przeszłość od chwili poczęcia, teraźniejszość i przyszłość wraz ze śmiercią cielesną – każdy mój krok, czyn, słowo i myśl. Twojemu Niepokalanemu Sercu zawierzam także moją rodzinę i wszystko, co posiadam. Tobie oddaję wszystkie moje prace, modlitwy i cierpienia. Ty, Najlepsza Matko, chroń mnie i moich bliskich od Złego. Upraszaj nam łaski potrzebne do przemiany i uzdrowienia. Prowadź po drogach życia i posługuj się nami do budowania królestwa Twojego Syna Jezusa Chrystusa – jedynego Zbawiciela świata, od którego pochodzi wszelkie dobro, prawda i życie. Amen!

(Imprimatur – bp. Jan Wątroba, Częstochowa 2008 r. )

Niech nabożeństwo pięciu pierwszych sobót nie będzie dla nas jednorazowym aktem – orędzie fatimskie zaprasza nas do życia duchem wynagradzania i pokuty, podjęcia codziennych wyrzeczeń, codziennej modlitwy różańcowej, przyjmowania Komunii św. wynagradzającej wszelkie zniewagi obrażające Niepokalane Serce. Wpatrzmy się w heroizm życia dzieci fatimskich – błogosławionych już Hiacynty i Franciszka oraz s. Łucji. Spróbujmy ich wzorem wprowadzić do naszego życia rys ekspiacyjny, aby nasza codzienność naznaczona była wynagradzaniem, jak mówią święci: „Dzień bez ofiary, wyrzeczenia jest dniem straconym”. Okazji do codziennego ofiarowania naszych cierpień, zmagań, czy rezygnacji z godziwej przyjemności nie brakuje, nie można ich marnować. Ofiarowane Niepokalanemu Sercu Maryi staną się „użyteczne”. Od tego nabożeństwa, jak mówiła s. Łucja zależą losy świata, losy każdego człowieka. Walczmy!

Antoni Michałowski