rys. #35365792 © genotar1Komisja Języka Religijnego Rady Języka Polskiego PAN w konsultacji z Radą Naukową i  Komisją ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski,
podaje obowiązujące zasady pisowni religijnej.

1. Nazwy sakramentów świętych
Nazwy sakramentów świętych, np.: chrzest, bierzmowanie, komunia święta, piszemy zasadniczo małą li-terą (wyjątki: Eucharystia, Najświętszy Sakrament). Możliwe jest użycie wielkiej litery ze względów religijnych, np. wyrażenie Komunia Święta użyte jako synonim Najświętszego Sakramentu, albo emocjonalnych, np. jako nazwa uroczystości, która jest ważnym wydarzeniem w życiu człowieka, np. I Komunia Święta, Chrzest Święty.

2. Nazwy okresów liturgicznych
Nazwy okresów liturgicznych piszemy małą literą, np.: adwent, wielki post, oktawa (wyjątek: Wielki Ty-dzień). Możliwe jest jednak użycie wielkiej litery w tekstach o charakterze religijnym.

3. Nazwy świąt
Nazwy świąt piszemy dużą literą (wszystkie człony nazwy) np.: Boże Narodzenie, Wielkanoc, Środa Po-pielcowa (i Popielec), Wniebowzięcie, Boże Ciało, Dzień Zaduszny, Niedziela Zmartwychwstania, Poniedziałek Wielkanocny, Wielki Piątek, Wielka Sobota. Wyrazy: święto, dzień zapisujemy małą literą, jeśli nie są integralną częścią nazwy; w przeciwnym wypadku stosujemy dużą literę: święta Bożego Narodzenia, święta Wielkanocy, dzień Wszystkich Świętych, ale Dzień Zaduszny. Wyraz Wigilia piszemy dużą literą jako nazwę dnia poprzedzającego Boże Narodzenie, natomiast wigilia małą literą w znaczeniu nazwy wieczerzy. Wyraz gwiazdka, który może być zarówno nazwą dnia (dni) świątecznych, jak i nazwą zwyczaju, w obu znaczeniach piszemy małą literą ze względu na odcień potoczności.
Nazwy obrzędów i zwyczajów związanych z danym świętem piszemy małą literą: andrzejki, lany ponie-działek. Nazwy typu: pierwszy piątek miesiąca, szabat piszemy małą literą, podobnie jak niedziela.

4. Nazwy godności, tytułów, urzędów kościelnych
Nazwy te piszemy zasadniczo małą literą, np.: ojciec, ksiądz, papież, biskup (z wyjątkiem tekstów okolicz-nościowych, listów itd. - wówczas stosujemy wielką literę ze względów grzecznościowych). Piszemy ojciec święty małymi literami, dopuszcza się jednak stosowanie wielkiej litery ze względów emocjonalnych, czyli Oj-ciec Święty. Nazwy członków i członkiń zakonów piszemy małą literą, np. oo. franciszkanie, małe siostry Jezu-sa (nie są to nazwy zakonów jako instytucji, tylko nazwy członków).

5. Nazwy instytucji i jednostek organizacyjnych Kościoła
Piszemy wielką literą tylko Kościół w znaczeniu instytucji, ogółu wiernych. Określenia odłamów wyzna-niowych piszemy małą literą, czyli Kościół katolicki, Kościół prawosławny. Nazwy kościelnych jednostek administracyjnych, np.: archidiecezja krakowska, parafia, prowincja, a także nazwy urzędów, np.: kuria metropolitalna, kapituła generalna piszemy w zasadzie małą literą.

7. Nazwy modlitw
Nazwy modlitw piszemy małą literą, jak litania, akt strzelisty, natomiast nazwy własne tak jak tytuły utworów literackich, czyli tylko pierwszy wyraz dużą literą, np.: Gorzkie żale, Litania do Najświętszej Maryi Panny. Podobnie np. Modlitwa za zmarłych (jako tytuł konkretnej modlitwy) lub modlitwa za zmarłych (jako nazwa odmiany gatunkowej). W nazwach: Modlitwa Pańska, Anioł Pański zapisujemy dużą literą również drugi człon, ponieważ jest to przymiotnik dzierżawczy.

8. Nazwy nabożeństw
Nazwy nabożeństw (w tym mszy św.) zapisujemy małą literą, np.: msza święta, liturgia święta, roraty, pa-sterka, droga krzyżowa, różaniec, nabożeństwo majowe. Możliwe jest także użycie wielkiej litery w stosunku do nazw Msza Święta, zwłaszcza w tekstach o charakterze religijnym. Nazwy części mszy świętej zapisujemy małą literą, np. liturgia eucharystyczna, sanctus (ale jako tytuł modlitwy Sanctus piszemy dużą literą).

9. Nazwy osobowe
Jeżeli nazwa osobowa nie jest jednostkowa, zasadniczo używamy małej litery, np.: apostoł, anioł, anioł stróż, szatan. Natomiast piszemy wielką literą, jeśli nazwa ta stanowi indywidualizujący składnik nazwy wła-snej, np.: św. Paweł Apostoł, św. Michał Archanioł. Pierwszy człon nazw: ojcowie Kościoła, doktorowie Kościoła piszemy w małą literą  (drugi człon zawsze dużą)

10. Tytuły utworów (książek, pieśni, dzieł sztuki, dokumentów itp.)
W tytułach ksiąg uznanych za objawione używamy dużej litery we wszystkich członach z wyjątkiem przy-imków, zgodnie z rozpowszechnionym zwyczajem językowym, np.: Księga Mądrości, Księga Wyjścia, Pieśń nad Pieśniami, także oczywiście: Pismo Święte, Stary Testament, Nowy Testament (skróty ST, NT zapisujemy bez kropek). Wyraz Ewangelia jako nazwę księgi i jednocześnie opis życia Chrystusa piszemy dużą literą (np. Ewangelia św. Jana, cztery Ewangelie). W użyciach piszemy ewangelia jako nazwa gatunku literackiego oraz jako nazwa części mszy świętej, (np. Przyszedł do kościoła po ewangelii).
Wyraz Dekalog zapisujemy dużą literą jako nazwę własną (tytuł) tekstu (natomiast w znaczeniach przenośnych, np. zbioru zasad życiowych jakiejś osoby piszemy wspomniany wyraz małą literą). Podobnie zapisujemy Dziesięć Przykazań (Bożych) i Dziesięcioro Przykazań (Bożych) jako tytuł. Nazwy dokumentów, jak: encyklika, adhortacja, konstytucja, dekret, list pasterski, piszemy dużą literą tylko wtedy, gdy są one konieczną i nieodłączną częścią tytułu, np. Konstytucja o Kościele w świecie współczesnym. Natomiast jako nazwy gatunkowe zapisujemy wymienione wyrazy małą literą.

12. Nazwy rzeczy mających charakter symboli religijnych oraz nazwy miejsc
Nazwy rzeczy, np. krzyż, różaniec zapisujemy małą literą, możliwe jest użycie dużej litery, zwłaszcza w stosunku do wyrażenia Krzyż Święty. Wyrażenie Gwiazda Betlejemska uważa się za nazwę własną (w odróżnie-niu od gwiazda betlejemska w znaczeniu 'roślina) Nazwy miejsca: Ziemia Święta, Ziemia Obiecana piszemy dużymi literami (ale: ziemia obiecana w znaczeniu przenośnym).