Pustynia w Mieście
- Aurelia Pawlak
- Wspólnoty
- Odsłony: 4968
„Chcemy wyruszać na "pustynię", która w Piśmie Świętym jest miejscem oczyszczenia i spotkania z Bogiem, by w ten sposób pomóc również innym dojść do Stwórcy. Wśród różnych celów Wspólnoty ważne miejsce zajmuje modlitwa wstawiennicza za środowiska ludzi wśród których żyjemy”
Dlaczego pustynia?
Życie ludzi we współczesnych miastach naznaczone jest między innymi materializmem, któremu często towarzyszy utrata godności dziecka Bożego. Stąd też dzisiaj miasto potrzebuje takiej pustyni, na którą będzie je wyprowadzał Stwórca, by ludzie w codzienności potrafili odkrywać obecność Boga żywego a przez to swoją godność i powołanie do wolności.
Nazwa "Pustynia w mieście" została zainspirowana książką G. B. Humea "W poszukiwaniu Boga". Początki wspólnoty sięgają 1991 roku i są związane z domem rekolekcyjnym w Głogowie. Właśnie tam, raz w miesiącu, organizowano młodzieżowe spotkania pod nazwą "Pustynia w mieście". Był to czas adoracji, medytacji i ciszy. Od początku spotkania te prowadził założyciel wspólnoty, ksiądz Zygmunt Zapaśnik.
Miejsce Boga
„Pustynia w Mieście” to wspólnota, która gromadzi różne stany. Jej celem jest zmaganie się o konkretne miejsce Pana Boga w ich życiu. A to dokonuje się przez ciągłą formację i życie zgodne z regułą. "Pustynia w mieście" tworzy taką przestrzeń dla ludzi, by każdy kto chce mógł doświadczyć prawdy o sobie, o swoim ubóstwie i bezradności, jakie wynikają z pokładania ufności w sobie, a jednocześnie doświadczyć Bożej mocy i miłości. Odkrywanie Chrystusa w codzienności, uczenie się od Niego miłości nie może pozostać bez echa w relacji do drugiego człowieka. Prawdziwa pobożność prowadzi do coraz większej wrażliwości na Boga, a nie można inaczej i lepiej okazywać miłość Bogu, jak przez miłość okazywaną człowiekowi, który jest Jego stworzeniem i obrazem. Dlatego członkowie "Pustyni w mieście" starają się szczególnie otwierać na człowieka i problemy miasta. W miarę swoich możliwości niosą pomoc w wymiarze materialnym i duchowym.
Wspólnota w modlitwie
Poznawanie wspólnoty rozpoczyna się przez uczestnictwo w spotkaniach modlitewnych w małych grupach, zwanych komórkami. Komórki modlitewne, odbywają się, co drugi tydzień. Wymiar modlitewny, to wspólna modlitwa wstawiennicza za miasto i w intencjach wspólnotowych. Po tym okresie rozpoczyna się uczestnictwo w komórkach dzielenia, które są spotkaniami formacyjnymi. Jest to czas dzielenia się osobistym przeżywaniem wiary, rozważaniem Słowa Bożego, dokumentów Kościoła, słuchaniem konferencji. Czas poznawania wspólnoty polega na rozeznawaniu swoich pragnień i odkrywania Bożej woli oraz uczenia się życia i służby we wspólnocie.
Zaproszenie
Członkowie „Pustyni w mieście”, jak wielu innych ludzi, żyją tym samym rytmem miasta, stąd doświadczają podobnych problemów i tak samo są narażeni na to, że nie będą potrafili odkrywać w swoim życiu Bożej obecności. To powoduje konieczność tworzenia "klauzury wewnętrznej", która między innymi obejmuje codzienną piętnastominutową poranną modlitwę w pełnym skupieniu, którą nazywa się "kwadransem ciszy". Jest ona zaproszeniem Boga i wsłuchaniem się w głos Jego Ducha. Potem następuje codzienne Lectio divina, polegające na lekturze Pisma Świętego i lekturze książki wspólnej dla wszystkich. Ma ono pomagać na wzór Maryi przyjmować Boże Słowo i trwać w nim. Codziennie odmawia się przynajmniej jedną tajemnica Różańca Świętego, jako modlitwę wstawienniczą za miasto i ludzi pośród, których żyjemy, by jak Maryja stawać się wrażliwym na ludzkie potrzeby. Z kolei codzienna wieczorna modlitwa połączona z rachunkiem sumienia, ucząca stawać w prawdzie przed Bogiem i sobą. Bardzo ważna jest niedzielna Msza Święta, oraz uczestnictwo w środowej Mszy Świętej, która jest ofiarowana w intencji wspólnoty jako wyraz szczególnej jedności duchowej mimo różnych miejsc zamieszkania członków wspólnoty. Członkowie wspólnoty przynajmniej raz w tygodniu adorują Najświętszy Sakrament, prowadzą życie w łasce uświęcającej, korzystają z oczyszczającej mocy sakramentu pojednania, do którego przystępują przynajmniej raz w miesiącu. Każdy członek wspólnoty stara się znaleźć stałego spowiednika. Odwołując się do słów Świętej Teresy z Avila, „że wygodne życie nie może iść w parze z modlitwą" oraz świadomi podejmują raz w tygodniu post, w dniu który sami wybierają i w takiej postaci, jaką będzie im podpowiadać roztropność. Natomiast regularna ofiara dla "uboższych od nas", czyli jałmużna, uczy nas wrażliwości na drugiego człowieka. W ramach formacji wspólne bardzo ważne są dni skupienia, rekolekcje, spotkania komórkowe modlitewne i dzielenia. Szczególnie ważne miejsce zajmuje liturgia, której nadawany jest szczególnie uroczysty charakter. Podczas dni skupienia nazywanych "Pustynią w mieście" uczestnicy przekonują się, że potrzebują takich miejsc, takiej "pustyni", aby spotkać Boga. To doświadczenie określane przez nich "Pustynią w mieście" pozwoliło im stopniowo odkrywać cały sens wspólnoty i jej charyzmat.