Niepokalanie Poczęta

Kościół katolicki 8 grudnia obchodził Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny. W momencie zwiastowania Archanioł Boży Gabriel pozdrowił Maryję jako „pełną łaski", ponieważ Bóg obdarzył Ją niezwykłym darem wolności od grzechu. Dzięki temu była Ona całkowicie przeniknięta łaską Bożą.

Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny jest dogmatem wiary. Ogłosił go 8 grudnia 1854 to w Bazylice świętego Piotra w Rzymie Pius IX. Powiedział wówczas: ,,Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia - mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego - została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć". Święty Bonawentura w XII wieku wprowadził w zakonie franciszkańskim święto Niepokalanego Poczęcia, które w XIII wieku nieoficjalnie przyjęła także Kuria Rzymska. Wytrwałymi apostołami Niepokalanego Poczęcia byli Dionizy Kartuz i Bernardyn ze Sieny, których wspierał papież Sykstus IV. Wielkich apostołów Niepokalanej miała także nasza Ojczyzna. Należał do nich biskup Paweł Włodkowic, rektor Akademii Krakowskiej, który chciał, aby ogłosić w Polsce dogmat o Niepokalanym Poczęciu. Na początku XVI wieku prymas Jan Łaski i biskupi polscy wprowadzili w Polsce święto Niepokalanego Poczęcia wraz z oktawą. Wielkim apostołem i teologiem Niepokalanej był święty Maksymilian Kolbe, który powołał Rycerstwo Niepokalanej. Stworzył on także podstawy działania Niepokalanowa i rozwinął teologię Niepokalanego Poczęcia. Od 1858 roku następowały objawienia Matki Bożej w Lourdes. Szczególne znaczenie miały słowa Najświętszej Maryi Panny „Jestem Niepokalane Poczęcie" skierowane do Bernadety Soubirous. W ten sposób Maryja potwierdziła swoje wyjątkowe powołanie. W 1830 roku przed pierwszą niedzielą Adwentu, Matka Najświętsza objawiła się świętej Katarzynie Labouré. Była ona wówczas nowicjuszką u Sióstr Szarytek w klasztorze w Paryżu. Maryja poprosiła ją między innymi o wybicie medalika według ukazanego wzoru, obiecując, że „osoby, które będą go nosić z ufnością, otrzymają wielkie łaski". Noszący medalik Najświętszej Panny ukazany Katarzynie, otrzymali tak wiele niezwykłych łask, że szybko nazwano go cudownym medalikiem. Ona sama, oddając się do dyspozycji Niepokalanemu Sercu Maryi i wypełniając do końca życia pokorne posługi przy ludziach starych, a łaską wizji dzieląc się jedynie ze spowiednikiem, osiągnęła świętość. Cudowny medalik nosiła też ze czcią święta Bernadeta z Lourdes w czasie, gdy ujrzała Najświętszą Pannę. 8 grudnia to dzień niezwykle ważny dla wszystkich wielbicieli Matki Bożej. Oddajmy się w szczególny sposób do dyspozycji Niepokalanie Poczętej Maryi. Zwłaszcza w czasie adwentowym, gdy czekamy na narodziny Jezusa. Skorzystajmy z tak wielu możliwości wyproszenia szczególnych łask dla nas samych, dla bliskich i dla całego świata.